ซอกซอนตะลอนไป (15 กันยายน 2567)
ยกเลิกมาตรา 370 ภารกิจรัฐบุรุษ(ตอน6)
ก่อนอินเดียแยกประเทศ
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
ย้อนกลับมาที่ปี 1947
เดือนมีนาคม ปี 1947 ลอร์ด เมาท์แบตเทน ได้รับมอบภาระกิจจากนายกรัฐมนตรี คลีเมนต์ แอทลี ให้บินไปปฎิบัติภารกิจในอินเดีย ในนามของผู้สำเร็จราชการแห่งอินเดีย ตามแผนที่รัฐบาลอังกฤษได้วางไว้
(คลีเมนต์ แอทลี อดีตนายกรัฐมนตรีอังกฤษ – ภาพจากวิกิพีเดีย)
ภารกิจของเมาท์ แบตเทน ก็คือ ทำทุกอย่างให้การเปลี่ยนถ่ายอำนาจการคืนอิสรภาพให้แก่อินเดียให้เป็นไปอย่างเรียบร้อย เพื่อเกิดเป็นประเทศใหม่ประเทศเดียวที่เรียกว่า อินเดีย และอยู่ในเครือจักรภพอังกฤษ
เส้นตายที่แอทลี ได้มอบภารกิจให้แก่ เมาท์ แบตเทน ก็คือ ต้องให้เสร็จสิ้นภายในวันที่ 30 มิถุนายน ปี 1948
ก่อนหน้านั้น 8 เดือน คณะรัฐมนตรีได้ส่ง เซอร์ สแตฟฟอร์ด คลิปป์ส (SIR STAFFORD CRIPPS) เดินทางไปยังกรุงเดลีล่วงหน้า เพื่อตระเตรียมทุกอย่างที่จำเป็นสำหรับผู้สำเร็จราชการคนใหม่ที่จะไปถึง
ที่สำคัญก็คือ การเจรจาประนีประนอมต่อรองกับกลุ่มมุสลิม ที่ต้องการจะแยกประเทศออกไปเป็นประเทศปากีสถานให้ยอมรับการเป็นประเทศอินเดียประเทศเดียว
(ลอร์ด เมาท์ แบทเทน – ภาพจากวิกิพีเดีย)
เป็นภารกิจที่เมาท์ แบตเทน เองก็ไม่เต็มใจรับ เพราะก่อนหน้านั้น เขาเคยดำรงตำแหน่งเป็นผู้สำเร็จราชการแห่งพม่ามาก่อน จึงรู้ดีว่ามันเป็นภารกิจที่ยากยิ่ง
อาจพูดได้ว่า ยากยิ่งกว่าจะให้พระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกด้วยซ้ำ
แต่เมาท์ แบตเทน ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากยื่นเงื่อนไขอย่างอิดเอื้อนว่า เขาจะต้องบินด้วยเครื่องบิน ยอร์ค MW102 ที่เขาใช้เดินทางอยู่เป็นประจำเป็นพาหนะในการเดินทางมาอินเดียเท่านั้น
นายกฯ แอทลี ตอบรับทันที เมาท์ แบตเทน จึงไร้ข้ออ้างที่จะปฎิเสธ
วันที่ 20 มีนาคม กระเป๋าจำนวน 66 ใบของเมาท์ แบตเทน ถูกโหลดขึ้นไปบนเครื่อง เพื่อเตรียมพร้อมที่จะออกเดินทาง ปีเตอร์ โฮวส์ กัปตันเครื่องบินได้โทรศัพท์มาแจ้งแก่ผู้ช่วยของเมท์ แบตเทน ว่า
(เครื่องบินยอร์ค MW102 ของ ลอร์ด เมาท์ แบตเทน – ภาพจากกูเกิ้ล)
“เครื่องบินยอร์ค MW102 ของท่านคงไม่สะดวกที่จะขึ้นบินได้ตามกำหนดเวลา”
เมาท์ แบตเทน คว้าโทรศัพท์จากผู้ช่วยของเขา แล้วตอบไปว่า “ขอบคุณมาก”
ปีเตอร์ อยู่ในอาการงุนงงมาก ถามกลับมาอย่างไม่เชื่อหูตัวเองว่า “ท่านขอบคุณผมเหรอครับ”
“แน่นอน ผมขอบคุณคุณ”
เมาท์ แบตเทน บอกว่า ที่เขาต้องยอมรับภารกิจนี้ก็ด้วยเงื่อนไขว่า เขาจะต้องบินด้วยเจ้าเครื่องยอร์ค 102 นี้เท่านั้น เพราะเขาไม่อยากไปอินเดียอยู่แล้ว เมื่อเครื่องบินไม่พร้อมจะบิน เขาจึงรู้สึกขอบคุณปีเตอร์เป็นอย่างยิ่ง
ทุกคนที่ได้ฟังการสนทนาดังกล่าวอึ้งไปตามๆกัน
แต่หลังจากวางหูโทรศัพท์ไปอีกไม่กี่นาที ปีเตอร์ก็โทรกลับมาอีกครั้ง และรายงานว่า
“เจ้ายอร์ค 102 พร้อมที่จะบินได้แล้ว”
ไม่มีใครรู้ว่า เกิดอะไรขึ้นกับอภินิหารครั้งนี้
เมาท์ แบตเทน จำต้องออกเดินทางมุ่งหน้าสู่ตะวันออก เป็นเส้นทางที่เขาคุ้นเคยเป็นอย่างดี
พรหมลิขิตขีดเส้นบังคับให้เขาจะต้องเดินทางไปยังดินแดนภารตะ เพื่อปฎิบัติภารกิจที่ยิ่งใหญ่ ที่ยากที่ใครสักคนจะมีโอกาสได้ปฎิบัติในชีวิตนี้
ทว่า มันจะเป็นภารกิจที่เป็นไปไม่ได้
พบกับตอนต่อไปในสัปดาห์หน้าครับ
