ซอกซอนตะลอนไป (8 เมษายน 2561)
คอนสแตนติโนเปิล กับ สงครามครูเสดครั้งที่ 4(ตอน2)
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
ผลจากความล้มเหลวของสงครามครูเสด ครั้งที่ 3 ซึ่งในครั้งนั้น มีนักรบที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักของคนในยุคปัจจุบันคือ พระเจ้าริชาร์ด ใจสิงห์แห่งอังกฤษ เป็นผู้นำคนหนึ่งในการไปทำสงครามครั้งนี้
แต่ฝ่ายมุสลิม ก็มีนักรบที่เก่งกาจสามารถมากที่สุดคนหนึ่งในประวัติศาสตร์ ที่มีชื่อว่า ซาลาดิน ซึ่งสร้างผลงานที่โดดเด่นมาก่อนหน้านั้น ในการทำสงครามแห่งแฮตติน และ ยึดเมืองเยรูซาเล็ม เอาไว้ในครอบครอบได้
(รูปหล่อของซาลาดิน )
ด้วยเหตุนี้ เมื่อสันตะปาปา อินโนเซนต์ ที่ 3 ประกาศเรียกร้องให้ชาวคริสต์เดินทางไปทำสงครามศักดิ์สิทธิ์ หรือ สงครามครูเสดครั้ง ที่ 4 จึงไม่ค่อยได้รับการตอบรับจากผู้คนทั่วไปเท่าไหร่นัก
จึงค่อนข้างปั่นป่วนจนเกิดเรื่องที่เลวร้ายขึ้น ตามที่ผมได้พูดถึงไปในตอนที่แล้ว
ดังนั้น การเดินทางจากเวนิสไปยังคอนสแตนติโนเปิล ของนักรบครูเสดครั้งนี้ จึงน่าจะหลับตานึกได้ว่า คงจะไม่ต่างอะไรกับการเดินทางของพวกกองโจรที่ไร้ระเบียบ และ กฎเกณฑ์ต่างๆ เพราะไม่มีใครที่จะสามารถสั่งใครได้
นักรบบางส่วนที่ยังมีสำนึกที่ถูกต้อง และไม่เห็นด้วยกับการปล้นชิงทรัพย์ของเพื่อนชาวคริสต์ด้วยกันเอง ก็เลือกที่จะยกเลิกการเดินทางไปกู้เมืองเยรูซาเล็ม และ เดินทางกลับทันที
ในที่สุด นักรบครูเสดก็เดินทางมาจนถึงคอนสแตนติโนเปิลจนได้ ซึ่งไม่รู้ว่าระหว่างทาง กองโจรเหล่านี้ได้แวะปล้นที่เมืองไหนอีกหรือไม่ เพราะไม่มีบันทึก
กองเรือของนักรบครูเสดเดินทางถึงคอนสแตนติโนเปิลในช่วงปลายเดือนมิถุนายน ปีค.ศ. 1203
(แผนผังของนครคอนสแตนติโนเปิล – ภาพจากวิกิพีเดีย)
ในห้วงเวลานั้น ความสัมพันธ์ระหว่างผู้คนในคอนสแตนติโนเปิล ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวกรีก กับ ผู้คนที่มาจากยุโรป โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือจากอิตาลี มีความขัดแย้งกัน อันเนื่องมาแต่ความขัดแย้งกันระหว่างสองคริสต์ศาสนจักร คือ ศาสนจักรออร์โธดอกซ์ ที่มีฐานอยู่ในคอนสแตนติโนเปิล ที่มีแพททริอาร์ค ไมเคิล ที่ 1(PATRIARCH MICHAEL I CERULARIUS) เป็นผู้นำ และ ศาสนจักรโรมันคาธอลิค ที่มีฐานอยู่ที่วาติกัน โดยมีสันตะปาปา ลีโอ ที่ 9(POPE LEO IX) เป็นผู้นำ
ความขัดแย้งกันดังกล่าวที่คุกรุ่นมานานหลายสิบปี และท้ายที่สุดนำไปสู่การแตกแยกอย่างรุนแรง และ การคว่ำบาตรซึ่งกันและกัน ในปีค.ศ. 1054 และดำเนินเรื่อยมาแม้จนทุกวันนี้ แม้ว่าจะมีความพยายามฟื้นความสัมพันธไมตรีระหว่างกันจากสันตะปาปา จอห์น พอล ที่ 2 ก็ตาม
ประกอบกับเกิดการแย่งชิงบัลลังก์ของจักรพรรดิไบแซนไทน์ และพวกนักรบครูเสด ก็เข้าไปแทรกแซงด้วยอำนาจทางทหารเพื่อสนับสนุนให้จักรพรรดิ บางพระองค์กลับสู่บัลลังก์ ซึ่งอยู่นอกเหนือบทบาทและภารกิจที่จะต้องมาทำในนามของนักรบครูเสด
(กำแพงเมืองแม้จะแข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อาจต้านทานศัตรูภายในเมืองได้)
หลังจากความวุ่นวายผ่านไประยะหนึ่ง อเล็กซิอุส ที่ 4 ก็ได้ขึ้นครองราชย์ แต่พระองค์ก็อยู่ในฐานะลำบาก เพราะทรัพย์สมบัติต่างๆถูกอเล็กซิอุส ที่ 3 ซึ่งเป็นจักรพรรดิพระองค์ก่อนหอบหนีเอาไปเกือบหมด
อเล็กซิอุส ที่ 4 ไม่มีทางเลือกนอกจากจะทำลายสิ่งของต่างๆในเมืองเพื่อลอกเอาทองคำและเงินไปใช้ นครคอนสแตนติโนเปิล ที่เคยยิ่งใหญ่อลังการ์ในอดีตกำลังถูกคุกคามจากคนของตัวเอง
แต่ชะตากรรมที่เลวร้ายของคอนสแตนติโนเปิลยังสิ้นสุดแค่นี้
พบกันใหม่สัปดาห์หน้าครับ
