ซอกซอนตะลอนไป (9 มกราคม 2565)
น้ำตานองแผ่นดินอินเดียเพื่อทหาร(ตอน4)
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
ความซวยที่มาเยือน นางอินทิรา คานธี นายกรัฐมนตรีอินเดียในช่วงปี ค.ศ. 1971 มีสาเหตุที่อาจเรียกได้ว่า ตายน้ำตื้น
ในปีค.ศ. 1971 มีการเลือกทั่วไปสภาผู้แทนราษฎรของอินเดีย นางอินทิรา คานธีลงสมัครในเขต ไร บาเรลี รัฐอุตตราประเทศ ซึ่งเป็นเขตเลือกตั้งที่ถือว่าเป็นฐานเสียงของตระกูลคานธี และ พรรคคองเกรส มาอย่างยาวนานตั้งแต่สมัยบิดาของนาง คือ นายเยาวหราล เนห์รู หมายความว่า ตระกูลคานธีลงเลือกตั้งที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้รับเลือกเสมอมา
(นายราช นารายัน ซึ่งรัฐบาลอินเดียทำสแตมป์เป็นรูปของเขาในปีค.ศ. 2007 สะท้อนว่า เขาเป็นผู้เสียสละต่อประเทศชาติคนหนึ่ง)
แต่ในการเลือกตั้งครั้งนี้ นางอินทิรา คานธี จะต้องแข่งกับนาย ราช นารายัน (RAJ NARAIN) จากพรรค SAMYUKTA SOCIALIST ผู้เคยร่วมในกลุ่มนักศึกษาที่เคลื่อนไหวเรียกร้องอิสรภาพจากอังกฤษ และน่าจะรู้จักมักคุ้นดีกับ นายเนห์รูด้วย
ขณะนั้น นางอินทิรา คานธี ดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีอยู่
บางท่านอาจจะสงสัยว่า นางอินทิรา คานธี มีภูมิลำเนาอยู่ในเดลี แต่ทำไมมาสมัครเป็นผู้แทนราษฎรที่รัฐอุตตราประเทศ ได้
(รัฐอุตตรา ประเทศ และ เขตเลือกตั้ง ไร บาเรลี่)
ผมจึงขอนอกเรื่องเพื่ออธิบายเรื่องนี้เพิ่มเติมสักนิดครับ
รัฐธรรมนูญของอินเดียฉบับแรกในปีค.ศ. 1950 ไม่ห้ามการสมัครรับเลือกตั้งนอกเขตที่อยู่อาศัย เพราะเขาถือว่า หากกฎหมายกำหนดห้าม ก็จะเป็นการละเมิดสิทธิขั้นต้นของพลเมืองอินเดีย
ยิ่งไปกว่านั้น ในปีค.ศ.2004 รัฐสภายังได้แก้ไขรัฐธรรมนูญเพื่อให้ผู้ต้องการสมัครรับเลือกตั้งทั้งในระดับรัฐ และ ระดับประเทศ สามารถลงสมัครได้ใน 2 เขตพร้อมกัน
บางท่านอาจจะงง
กล่าวคือปัจจุบันนี้ ผู้สมัครชิงตำแหน่ง สส. ของอินเดีย สามารถสมัครในรัฐใดก็ได้ ไม่จำเป็นจะต้องเป็นรัฐที่ตัวเองอาศัยอยู่ และ สามารถสมัครได้พร้อมกัน 2 เขตเลือกตั้ง หรือ 2 รัฐได้เลย
ขณะเดียวกัน ผู้สมัครชิงตำแหน่งสมาชิกสภานิติบัญญัติของรัฐ ก็สามารถลงสมัครในเขตใดก็ได้ และ สามารถลงสมัครได้ 2 เขต เช่นกัน หากได้รับเลือกตั้งเข้ามาทั้งสองเขต ก็เพียงแต่สละสิทธิ์ในเขตใดเขตหนึ่งเท่านั้น
เขาจึงพูดกันว่า อินเดียเป็นประเทศที่มีประชาธิปไตยมาก จนอาจเรียกได้ว่า มากเกินไป
(ประชาชนอินเดียให้ความสำคัญกับการลงคะแนนเสียงเลือกตั้งเป็นอย่างมาก สถิติในการเลือกตั้งปีค.ศ. 2019 มีผู้มาลงคะแนนเสียงคิดเป็น 67.40 เปอร์เซนต์)
แต่ในยุคปีค.ศ. 1971 ยังอนุญาตให้สมัครชิงตำแหน่งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรได้เพียงเขตเดียว จึงเป็นเรื่องชี้เป็นชี้ตายของผู้สมัคร เพราะหากแพ้ในการเลือกตั้งครั้งนี้ ก็จะต้องรอไปอีก 5 ปีตามวาระของสมาชิกสภาผู้แทนฯ
การเลือกตั้งในปี ค.ศ. 1971 นางอินทิรา คานธี เป็นฝ่ายมีชัยเหนือนายราช นารายัน ต่อมา นายราช นารายันได้ฟ้องร้องต่อศาลสูงของเมือง อัลลาลาบาด(ALLAHABAD HIGH COURT) รัฐอุตตราประเทศ กล่าวหาว่า นางอินทิรา คานธี ใช้อำนาจของตำแหน่งนายกรัฐมนตรีในทางมิชอบ เพื่อเอื้อประโยชน์ต่อตนเองในการเลือกตั้ง
เป็นข้อกล่าวหาที่รุนแรงมากของระบบประชาธิปไตยของอินเดีย
ด้วยความที่มีเรื่องกินใจกันมาก่อนระหว่าง นายกรัฐมนตรีอินทิรา คานธี กับ ศาลฎีกา และ ความที่เป็นหญิงแกร่ง ไม่ยอมใครง่ายๆ นางอินทิรา คานธี จึงตอบโต้ศาลด้วยการสั่งสอบสวนศาลสูงในหลายเรื่อง
(ศาลสูงแห่ง อัลลาอาบาด)
ในที่สุดวันตัดสินคดีระหว่าง นายราช นารายัน กับ นางอินทิรา คานธี ก็มาถึง แม้ว่าจะมาช้าสักหน่อยเพราะกินเวลานานเกือบ 5 ปี
วันที่ 12 มิถุนายน ปีค.ศ. 1975 ศาลสูงแห่งอัลลาลาบาด ตัดสินว่า นายกรัฐมนตรีอินทิรา คานธี มีความผิดจริงในการใช้เครื่องมือของรัฐช่วยตัวเองหาเสียงเลือกตั้ง และ ใช้ตำรวจของรัฐในการสร้างฐานคะแนนของตนเอง ใช้ความได้เปรียบของตำแหน่งของตนเองร่วมกับ นาย ยัชปาล คาปูร์ ซึ่งขณะนั้นดำรงตำแหน่งวุฒิสภาจากพรรค คองเกรส ให้ช่วยเหลือนางอินทิรา คานธี ในการเลือกตั้ง
และยังมีความผิดฐานใช้ไฟฟ้าของรัฐโดยไม่จ่ายเงินด้วย
แต่ข้อกล่าวหาที่ว่า นางอินทิรา คานธี ซื้อเสียง และ การจัดการเลือกตั้งที่ไม่ถูกต้อง อันเป็นข้อหาร้ายแรง ศาลให้ยกฟ้อง
ศาลสูงยังประกาศให้การเลือกตั้งของปี ค.ศ. 1971 เป็นโมฆะ
ที่ร้ายที่สุดก็คือ ศาลสูงได้สั่งห้ามนางอินทิรา คานธี ลงสมัครรับเลือกตั้งเป็นเวลา 6 ปี เหมือนเจตนาให้คร่อมการเลือกตั้ง 2 สมัย 10 ปีไปเลย
โดนไม้นี้เข้าไป นางอินทิรา ก็คงจะไปไม่ถูกเหมือนกัน
แต่ระดับนางสิงห์ของอินเดีย ผู้เคยท้าทายแม้กระทั่งอำนาจของ ประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา มาแล้ว เธอย่อมต้องหาทางออกของตนเองได้
แต่ทางออกของนางจะเป็นอย่างไร รอติดตามอ่านในสัปดาห์หน้าครับ
