ซอกซอนตะลอนไป (7 มกราคม 2561 )
ของที่ระลึกจากอียิปต์ และ น้ำมันแป๊ะฮวยอิ้ว
โดย เสรษฐวิทย์ ชีรวินิจ
สวัสดีปีใหม่ 2561 ครับท่านผู้อ่านที่เคารพ
ต้องขออภัยท่านผู้อ่านด้วยครับ ที่ผมขาดหายไปจากคอลัมน์ ซอกซอนตะลอนไป นาน 2 เดือน เพราะติดภาระกิจเป็นหัวหน้าทัวร์เดินทางไปอียิปต์ตลอดเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา จนไม่มีเวลาได้นั่งลงเขียนหนังสือเป็นเรื่องเป็นราว
เดือนธันวาคมปีที่แล้ว ผมนำคณะทัวร์ของ บริษัท ไวท์ เอเลแฟนท์ ทราเวล เอเยนซี่ เดินทางไปเจาะลึกอียิปต์ ครั้งละ 10 วัน และ 11 วัน และทุกครั้ง ก็จะเที่ยวชมเมืองเมมฟิส เมืองหลวงเก่าแห่งแรกของอียิปต์โบราณที่มีอายุกว่า 5 พันปี
(รูปสลักสฟิงซ์ ซึ่งสันนิษฐานว่า อาจจะเป็นของ ฮัทเชปซุท หรือ รามเซส ที่ 2)
แต่ครั้งนี้ มีเรื่องแปลกกว่าครั้งก่อน
ไกด์ท้องถิ่นของผมในครั้งนั้น เป็นคนหนุ่มอายุ 30 ปีเศษ มีนามสกุล ฟาเอ็ด ซึ่งเป็นสกุลเดียวกับ อดีตเจ้าของห้างแฮร์รอด ของอังกฤษ และมีความเชื่อมโยงในฐานะเครือญาติกัน
ท่านผู้อ่านคงจะทราบนะครับว่า สังคมชาวมุสลิมเป็นสังคมที่ยึดเหนี่ยวกันอย่างเหนียวแน่น โดยเฉพาะสังคมของครอบครัว และ มักจะเป็นเครือข่ายใหญ่ คือ พ่อ แม่ ลูกชาย ลูกสาว ลูกเขย ลูกสะใภ้ หลานชาย หลานสาว ฯลฯ มักจะอยู่รวมกันภายใต้อาคารเดียวกัน
บางครั้ง ครอบครัวเดียวมีสมาชิกอาศัยอยู่ภายในอาคารเดียวกันมากกว่า 30 คนด้วยซ้ำ คงจะสนุกสนานพิลึกดี
(กับลุงอิบราฮิม เจ้าของร้านขายของที่ระลึก)
ไกด์ท้องถิ่นพาผมไปหาลุงของเขา บอกว่าอยากให้ผมรู้จัก ลุงของเขาเป็นเจ้าของร้านขายของที่ระลึกภายในพื้นที่ของเมืองเมมฟิส ร้านของลุงมีชื่อเดียวกับลุงว่า อิบราฮิม
ลุงอิบราฮิม ร่างกายสูงใหญ่ บึกบึน ใบหน้าคล้ำแดด กร้านลม เสียงพูดของลุง ทุ้มใหญ่ ดูน่าครั่นคร้าม แต่พอคุยด้วย ก็รู้สึกได้ว่า ลุงเป็นคนใจดี
(ร้านเล็กๆของลุงอิบราฮิม)
ก่อนจะแยกจากกัน ลุงอิบราฮิมเอาอะไรบางอย่างยัดใส่มือผม ผมพยายามปฎิเสธ เพราะมีประสบการณ์จากคนขายของในอียิปต์มาตลอด 30 ปีว่า ไม่มีของฟรีในโลก เดี๋ยวก็จะต้องมีอะไรตามมาอีกเยอะแยะ
แต่ไม่ว่าจะปฎิเสธอย่างไร ลุงอิบราฮิมก็ยืนยันว่า อยากให้ผมไว้เป็นที่ระลึก แกบอกว่า หลานชายของแกเล่าเรื่องของผมให้แกฟังหลายเรื่อง
พอเดินห่างจากร้านของลุงมาได้หน่อยหนึ่ง ผมก็เอาเงินให้กับไกด์หนุ่มของผม บอกเขาว่าช่วยเอาไปให้ลุงของเขาหน่อย แล้วก็รีบเดินหนี
(ของที่ระลึกที่ลุงอิบราฮิมขาย)
ปรากฏว่า ลุงอิบราฮิมไม่ยอมรับ ให้เอาเงินกลับมาคืนผม
ผมยังสงสัยไม่หายจนเดี๋ยวนี้ว่า เจ้าไกด์ท้องถิ่นของผม ไปบอกลุงของเขาว่าอย่างไร ลุงแกถึงอยากจะให้ผมเป็นที่ระลึก หรือเขาคงจะบอกลุงของเขาว่า ผมสนใจประวัติศาสตร์อียิปต์มากก็ได้ ผมไม่แน่ใจ
เมื่อเอาของที่ระลึกที่ลุงอิบราฮิมมอบให้ผมออกมาดู ก็พบว่าเป็นเหรียญซึ่งผมก็ไม่สามารถบอกได้เหมือนกันว่า เป็นเหรียญของอาณาจักรไหน ยุคสมัยใด หรือ เป็นของแท้ หรือ ของเทียม แต่เพื่อนผมที่เป็นผู้จัดการทัวร์บอกว่า น่าจะเป็นของแท้จากยุคโรมัน
(เหรียญที่ได้รับจากลุงอิบราฮิม)
แต่ไม่ว่าจะเป็นเหรียญจากยุคโรมัน หรือ จากยุคไหนๆ ไม่ว่าจะเป็นของแท้ หรือ ทำเทียม สำหรับผมก็ไม่แตกต่างกันเท่าใดนัก ผมจึงโยนลงไปเก็บไว้ในกระเป๋าที่ใส่อุปกรณ์เครื่องไฟฟ้าที่ผมติดตัวไปไหนมาไหนตลอดในช่วงที่ไปทำทัวร์ในต่างประเทศ
และไม่ได้สนใจอีกเลย
จนกระทั่งมีลูกทัว์ท่านหนึ่งเล่าให้ผมฟังว่า เคยอ่านบทความเรื่องหนึ่งบอกว่า มีนักท่องเที่ยวมาเที่ยวอียิปต์ และ ได้ซื้อของที่ระลึกที่เป็นของอียิปต์โบราณซึ่งขายอยู่ริมถนนกลับไป
เมื่อถึงกรุงเทพ นักท่องเที่ยวท่านนั้นก็ฝันเห็นภาพเจ้าของวัตถุโบราณมาทวงของคืน มาบ่อยครั้งจนเธอทนไม่ได้ต้องเอาของกลับไปคืนที่อียิปต์
ซึ่งผมไม่เชื่อ
เหรียญดังกล่าวที่ผมได้รับเป็นของที่ระลึกนั้น จนกระทั่งบัดนี้ ก็ยังไม่มีใครมาทวงคืน แต่ผมก็ไม่คิดที่จะท้าทายอวดเก่งแต่อย่างใด เพราะไม่คิดว่าเป็นของแท้ด้วยซ้ำ
ผมคิดอยู่หลายรอบว่า จะซื้ออะไรไปเป็นของฝากเพื่อตอบแทนน้ำใจให้แก่ลุงอิบราฮิมดี ของที่มีความเหมาะสมกับวัยที่ลุงจะสามารถใช้ประโยชน์ได้
แล้วในที่สุด ผมก็คิดได้ เพราะเป็นของที่ผมมักจะเอาติดตัวไปแจกให้แก่เพื่อนๆอียิปต์ของผมทุกครั้ง ผมมั่นใจว่า ท่านผู้อ่านคงจะเดาไม่ออกแน่นอน
(รูปสลักขนาดใหญ่ข งฟาโรห์ รามเซส ที่ 2 ภายในพิพิทภัณฑ์เมืองเมมฟิส)
ไม่ต้องเดาเลยครับ ผมเฉลยเลยครับ
ของที่ผมเอาไปฝากลุงอิบราฮิม ซึ่งลุงอิบราฮิม และ ชาวอียิปต์ส่วนใหญ่ชอบมากๆทีเดียวก็คือ น้ำมันแป๊ะฮวยอิ๊ว ครับ
พบกันใหม่สัปดาห์หน้าครับ
สนใจจะร่วมเดินทางเจาะลึกอียิปต์ 10 วัน 7 คืน กับผม ระหว่างวันที่ 18 ถึง 27 มกราคม และ 10 ถึง 19 เมษายนนี้ ติดต่อ โทร 026516900 หรือ 088 578 6666 หรือ ID Line 14092498 ครับ
